- ομόζευκτος
- ὁμόζευκτος, -ον (Α)αυτός που έχει ζευχθεί μαζί, ομόζυγος.[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)-* + -ζευκτος (< ζεύγνυμι), πρβλ. νεό-ζευκτος].
Dictionary of Greek. 2013.
ομόζευκτος
Look at other dictionaries:
ὁμοζεύκτῳ — ὁμόζευκτος joining together masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ομ(ο)- — [ΑΜ ὁμ(ο) ] α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο επίθ. ὁμός και δηλώνει ότι: α) κάτι γίνεται μαζί, ταυτοχρόνως με κάτι άλλο (πρβλ. ομο βλαστώ, ομο βροντία, ομό δουπος, ομό ζευκτος, ομο θαμνώ) β) το δηλούμενο … Dictionary of Greek
